Trots staat Burcht Hohnstein aan de rand van het plaatsje Hohnstein. Letterlijk aan de rand. Naast het kasteel ligt een flinke afgrond. Ooit was deze burcht de reden dat deze plek met slechts 3.500 inwoners een stad werd. Maar in een duistere geschiedenisperiode werd het een gevangenis en zelfs een concentratiekamp. Tegenwoordig heeft dit kasteel zijn oude luister terug en is het een museum en hotel/jeugdherberg.
Het is ruim 800 jaar geleden, rond het jaar 1200, als grenzen niet helemaal duidelijk zijn. Zeker niet in de regio die tegenwoordig op de grens van Duitsland en Tsjechië ligt. Zowel de Bohemers als de Saksen maken aanspraak op het gebied. Reden voor de Bohemers om Burcht Hohnstein te bouwen.
Overnachten in Burcht Hohnstein
Lees ook: Hohnstein – Poort naar Saksisch Zwitserland
Burcht Hohnstein: een tactisch gelegen fort
Het kasteel heeft een tactische liggen. Aan twee zijden liggen kliffen van zo’n 140 meter diep, beneden stroomt het riviertje de Polentz door het Polentztal. In eerste instantie dient het vooral als een fort dat de grenzen van het Boheemse rijk moet bewaken. Vanaf 1353 krijgt Hinko Berka van Duba de burcht in leengoed van keizer Kareld IV. Zijn wapenschild met gekruiste pijlen, hangt nog altijd trots boven de poort.
In de bossen rond de burcht is het goed jagen. Er zit veel wild, maar er zitten ook beren. De eerste bewoners van Hohnstein die bij het kasteel hun woningen bouwen, zijn bedienden. Enerzijds heb je de boeren en houthakkers, anderzijds de mannen die de adellijke familie helpen bij de jacht.
Zoals zo vaak gebeurt in die tijd, verandert een burcht nog wel eens van eigenaar. In 1443 neemt het keurvorstendom Saksen het kasteel over en komt keurvorst Frederik II, ook wel Frederik de Zachtaardige genoemd, aan de macht. Twee jaar later geeft hij Hohnstein stadsrechten, waardoor het dorp zich ontwikkelt tot een stadje met jaarbeurzen en markten.
Max Jacob en zijn poppenspel
De Saksen gebruiken het kasteel onder andere als rechtbank en gevangenis. Maar in 1925 wordt de burcht een hostel met maar liefst duizend bedden! Een van de vaste bewoners (en de bekendste inwoner van Honhstein) wordt poppenspeler Max Jacob. Samen met zijn speelgroep verblijft hij daar tussen 1928 en 1933.
Tweede Wereldoorlog: Een duistere geschiedenis
Als de nazi’s in 1933 aan de macht komen, moeten Max Jacob en zijn crew het kasteel verlaten en wordt de jeugdherberg gesloten. De nazi’s hebben andere plannen en veranderen de burcht in een concentratiekamp. 5.600 mensen worden hier in twee jaar tijd gevangen gehouden, vooral communisten. Zij moeten werken in een steengroeve. Velen sterven door mishandeling. Anderen plegen zelfmoord.
In 1939 krijgt het opnieuw een andere bestemming. Dit keer worden er met name gevangen genomen Poolse generaals en stafleden opgesloten. In 1945 wordt de burcht bevrijd.
Burcht Hohnstein wordt een museum
Na de oorlog krijgt het kasteel weer een toeristische functie. Ten tijde van de DDR wordt er het Nationale Wetenschapsmuseum voor Geologie, Botanie, Zoölogie en Ecologie gevestigd. Sinds 1997 is het weer een hostel/hotel. Daarnaast is er tegenwoordig een klein museum gevestigd over de historie van de burcht en de stad Hohnstein.
Een bezoek aan Burcht Hohnstein is niet duur en alleen al vanwege het uitzicht volledig de moeite waard. Daarnaast is het een prima plek om te overnachten, bijvoorbeeld wanneer je de achtdaagse wandelroute Malerweg wandelt. Hou je van kastelen? Dan moet je ook zeker de enorme vesting Königstein bij het plaatsje Königstein bezoeken.
Naast Burcht Hohnstein is het stadje Hohnstein ook hartstikke leuk om even doorheen te wandelen. Daarnaast kun je het heel goed gebruiken als uitvalsbasis voor het ontdekken van het prachtige Saksisch Zwitserland. Er zijn vele hotels en appartementen te vinden tegen scherpe prijzen.
Overnachten in Burcht Hohnstein
Lees ook: Bad Schandau: Wellness in Saksisch Zwitserland
Lees ook: Met de Kirnitzschtalbahn door Saksisch Zwitserland
Dit artikel bevat affiliate links. Mocht je beslissen om iets te boeken op de website van een van onze partners, dan ontvangen wij een kleine vergoeding. Daar merk je helemaal niets van en je betaalt geen cent extra. Op deze manier kunnen wij gratis en zonder reclame-uitingen tips blijven geven over de mooiste en interessantste plekken in Oost-Europa.
